تجهیزات پزشکی

آشنایی با دستگاه الکتروکوتر:

در بسیاری از عمل های جراحی، در صورت استفاده از تیغ جراحی برای برش، ممکن است به بافت آسیب وارد شده و عروق خونی و مویرگ ها پاره شوند و یا انعقاد خون پس از عمل جراحی به راحتی صورت نگیرد. در این موارد ممکن است مشکلات غیر قابل بازگشتی برای بیمار به وجود آید و یا دچار خونریزی خیلی شدید شود. این خونریزی می تواند سرعت جراحی را کاهش داده و پس از جراحی نیز مشکلاتی را برای بیمار به همراه داشته باشد. در چنین مواردی می توان از دستگاه الکتروکوتر استفاده کرد که مدهای مختلف دارد و برش هایی بسیار دقیق و با خونریزی کم ایجاد می کند.

این ابزار جراحی، الکتریکی است و بافت را به وسیله سوزاندن برش می دهد. با اعمال جریان الکتریکی میان پروب دستگاه و بافت، تمرکز حرارت بر روی محل مورد نظر انجام گرفته و برش ایجاد می شود. دستگاه الکتروکوتر در ابتدا برای ایجاد انعقاد در محل برش استفاده می شد اما امروزه برای ایجاد برش نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این دستگاه بیشتر در جراحی های چشم، صورت و جراحی های پلاستیک و ترمیمی استفاده می شود.

کاربردهای دستگاه الکتروکوتر:

کاربرد الکتروکوتر در عمل های جراحی است که نیاز به ظرافت و دقت بیشتر وجود دارد و هم چنین اگر با چاقوی جراحی معمولی، عمل جراحی انجام داده شود امکان آسیب به بافت و خونریزی بالا می رود. این دستگاه در جراحی های زنان، لاپاراسکوپی، گوش و حلق و بینی، چشم و پلاستیک بیشتر استفاده را دارد. از میان این موارد، در جراحی چشم و پوست بیشتر به کار می رود زیرا نیاز به ظرافت بیشتری در عملکرد جراح وجود دارد. در مدل های جدید این دستگاه از گاز آرگون استفاده می شود که خونریزی را در بافت هایی مانند مغز استخوان و عضله کنترل می کند.

اجزای دستگاه الکتروکوتر:

• قلم تک قطبی: به این قلم، مونوپولار یا الکترود فعال نیز گفته می شود که در دست جراح قرار گرفته و مستقیم برای برش(Cutting) یا انعقاد(Coagulation) استفاده می شود.
• الکترودهای قلم تک قطبی که بر اساس نوع جراحی در شکل و ابعاد خاصی انتخاب می شوند. این الکترود باید سطح صاف داشته باشد و به بافت نچسبد.
• پلیت(Plate) بیمار یا صفحه کوتر که الکترود غیر فعال نامیده شده و با یک کابل به دستگاه اتصال داده می شود. با توجه به حداکثر توان دستگاه باید حداقل سطح تماس صفحه با بدن بیمار رعایت شود تا ایمنی بالا وجود داشته باشد. این صفحه از سیلیکون هادی نرم ساخته می شود و کابل اتصال آن ۳ متر است. با استفاده از این کابل می توان دستگاه را به نیز متصل نمود.
• پنست دو قطبی: در کنار این وسیله کابل اتصال آن به دستگاه نیز عرضه می شود. این قسمت برای انعقاد مورد استفاده قرار می گیرد و تنها نوک آن هادی است. قسمت های دیگر آن که در دست جراح قرار می گیرد عایق هستند و دست جراح را نمی سوزانند.
• پدال پایی: این بخش از دستگاه دارای دو رنگ آبی و زرد است که ژنراتورها را فعال می کند. پدال زرد برای برش و پدال آبی برای انعقاد استفاده می شود. این قسمت ضد اشتعال است و ایمنی بالایی دارد.
• بیشتر بدانید

نوار قلب چگونه انجام می‌شود؟

یا الکتروکاردیوگرام (ECG) یک روش تشخیصی غیرتهاجمی است که فعالیت الکتریکی قلب را نمایش می‌دهد. در ابتدا، بیمار به صورت عادی دراز می‌کشد. الکترودها (سنسورهای الکتریکی) به نقاط مختلف بدن بسته می‌شوند. این نقاط شامل قفسه سینه، دست‌ها و پاها می‌شوند. تعداد و مکان الکترودها معمولاً مشخص است و اطلاعات فعالیت الکتریکی قلب را از طریق آنها ضبط می‌کنند.

پس از اتصال الکترودها، دستگاه ECG آماده ضبط سیگنال الکتریکی قلب می‌شود. این سیگنال‌ها توسط دستگاه ثبت و به شکل نموداری (نوار قلب) نمایش داده می‌شوند. دستگاه ECG به مدت کوتاهی (معمولاً چند دقیقه) فعالیت الکتریکی قلب را ضبط می‌کند. در این مدت، انقباضات و انبساطات قلب و نوع ریتم ضربان‌ها ثبت می‌شود. پس از ضبط نوار قلب، نتایج به صورت نموداری به متخصص قلب‌شناس ارائه می‌شود. او این نمودار را بررسی کرده و اطلاعات مربوط به فعالیت الکتریکی قلب، نظم ضربان، اختلالات ریتم و مشکلات ممکن در قلب را تحلیل می‌کند.

متخصص قلب‌ بر اساس نتایج تجزیه و تحلیل، می‌تواند تشخیص و پیشنهادات درمانی را ارائه دهد. این تشخیص‌ها ممکن است شامل تشخیص بیماری‌های قلبی مثل ، اختلالات ریتم، بی‌نظمی‌های قلبی و… باشد. در نهایت، نوار قلب یک ابزار قدرتمند برای تشخیص مشکلات قلبی است و معمولاً در مواردی مانند درد قفسه سینه، بیماری‌های قلبی، یا ارزیابی عملکرد قلب برای بیماران در مراکز پزشکی استفاده می‌شود.

نوار قلب یا الکتروکاردیوگرام (ECG) به دلایل مختلفی انجام می‌شود که در زیر به برخی از این دلایل اشاره می‌کنیم. این دلایل عبارت‌اند از:

• تشخیص مشکلات قلبی
• ارزیابی درد قفسه سینه
• ارزیابی عملکرد قلب در وضعیت‌های مختلف
• پیگیری و درمان بیماری‌های قلبی
• ارزیابی قبل از جراحی یا درمان‌های خاص
• مانیتورینگ در زمان اورژانس‌ها

در ادامه به بررسی این موارد پرداخته‌ایم.

تشخیص مشکلات قلبی

نوار قلب به عنوان یک ابزار تشخیصی مهم در شناسایی مشکلات قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این آزمایش می‌تواند اطلاعات مفصلی درباره نظم ضربان، اندازه دهی کمپلکس‌های QRS، اختلالات ریتم و مشکلات دیگری که ممکن است در فعالیت الکتریکی قلب ایجاد شود، ارائه دهد.

ارزیابی درد قفسه سینه

اگر بیمار به دلیل درد یا ناراحتی در قفسه سینه مراجعه کند، نوار قلب می‌تواند کمک کننده باشد تا مشکلات قلبی مثل سکته قلبی را تشخیص داده یا از آن‌ها معدوم شود.

ارزیابی عملکرد قلب در وضعیت‌های مختلف

نوار قلب به پزشکان اجازه می‌دهد عملکرد قلب در وضعیت‌های مختلف مانند استراحت، ورزش، یا تنش را ارزیابی کنند و اطلاعاتی در مورد تناسب عضله قلب با نیاز‌های بدن ارائه دهند.

پیگیری و درمان بیماری‌های قلبی

برای بیمارانی که دچار مشکلات قلبی هستند، نوار قلب می‌تواند به پزشکان کمک کند تا پیشرفت بیماری را پیگیری کرده و تغییرات درمانی را انجام دهند.

ارزیابی قبل از جراحی یا درمان‌های خاص

قبل از انجام جراحی‌های قلبی یا درمان‌های خاصی مانند ، پزشکان ممکن است نوار قلب را برای ارزیابی عملکرد قلب قبل از اقدام انجام دهند.

مانیتورینگ در زمان اورژانس‌ها

در شرایط اورژانسی مانند حملات قلبی، نوار قلب به پزشکان اطلاعات تازه از فعالیت الکتریکی قلب را ارائه می‌دهد که به تشخیص و درمان سریع‌تر بیمار کمک می‌کند.

در کل، نوار قلب به عنوان یک ابزار تشخیصی و پیگیری بسیار مهم در امور قلبی شناخته می‌شود که به پزشکان اطلاعات دقیقی درباره وضعیت و عملکرد قلب بیماران ارائه می‌دهد

https://candouj.ir/?p=23572بیشتر بدانید

شوک درمانی چیست و چرا مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

شوک درمانی، درمانی موثر برای برخی انواع بیماریهای روانی شدید است. معمولاً وقتی سایر گزینه‌ها مانند روان درمانی یا دارو اثربخش نبوده‌اند یا زمانی که فرد بسیار ناخوش است و نیاز به درمان اورژانسی دارد درنظر گرفته می‌شود.

شوک درمانی به عنوان یک دوره درمانی ارائه می‌شود، معمولاً دو بار در هفته به مدت 8-3 هفته. شوک درمانی تحت داروهای بیهوشی انجام خواهد شد. یعنی اینکه شما حین انجام آن بیهوش خواهید بود.وقتی خواب هستید، مغزتان با شوک‌های الکتریکی کوتاه تحریک خواهد شد. این باعث تشنج می‌شود که کمتر از 2 دقیقه به طول می‌انجامد. علاوه بر داروهای بیهوشی، شل کننده عضلانی نیز دریافت خواهید کرد که حرکت بدن هنگام تشنج را کاهش می‌دهد.

از شوک درمانی برای چه بیماری‌هایی می‌توان استفاده کرد؟

استفاده از شوک درمانی برای افسردگی حاد که به سایر درمان‌ها جواب نداده رایج است. همچنین برای درمان کاتاتوني، که بیماری نادر است و در آن بیمار ممکن است از صحبت، غذا خوردن یا حرکت دست بکشد، استفاده می‌شود. گاهاً، از آن برای درمان افراد دوقطبی که در مرحله شیدایی هستند یا زمانی که افراد علائم ترکیبی شیدایی و افسردگی را دارند استفاده می‌شود.

شوک درمانی برای درمان اختلالات اضطراب یا اغلب بیماری‌های روانی توصیه نمی‌شود. در میان‌مدت، شوک درمانی می‌تواند علائم شیزوفرنی را که با استفاده از دارو بهبود نیافته‌اند بهبود بخشد. بااین‌حال، فواید بلندمدت، که نیازمند تداوم شوک درمانی‌اند، کمتر ثابت شده هستند. به همین دلیل، از آن چندان در انگلیس استفاده نمی‌شود.

چه زمانی ممکن است پزشک استفاده از شوک درمانی را توصیه کند؟

شوک درمانی معمولا زمانی توصیه خواهد شد که بیماری شما:

• مرگبار باشد و باید خیلی زود بهبود یابید تا از دنیا نروید
• باعث رنج شدیدتان است
• به سایر درمان‌ها، مانند دارو و روان درمانی جواب نداده است
• در گذشته به شوک درمانی خوب جواب داده است.

شوک درمانی چقدر مؤثر است؟

پزشکانی که افراد را با شوک درمانی درمان می‌کنند می‌گویند که اغلب افراد شاهد بهبودی در علائم خود هستند. در 2019-2018، 68 درصد افرادی که با شوک درمانی درمان شده بودند، در پایان درمان «بسیار بهبود» یا «خیلی زیاد بهبود» یافتند (1361 دوره از مجموع 2004 دوره). گزارش شده که در بیماری برخی از این افراد هیچ تغییری مشاهده نشده و تعداد اندکی نیز (1 درصد) وضعیت‌شان بدتر شده است.

درمان افسردگی

شواهد متعددی حاکی از آن هستند که شوک درمانی در درمان اغلب موارد حاد افسردگی در مقایسه با سایر درمان‌ها موفقیت‌آمیزتر است. اینها شامل این موارد هستند:

• داروی ضد افسردگی
• دارونما – جایی که به فرد ماده یا دستورالعملی داده می شود که هیچ اثر فیزیکی برای آزمایش اثربخشی درمان جدید ندارد
• مانند تحریک مغناطیسی مغز (درمان تحریک مغناطیسی مکرر مغز).

خطر خودکشی در افرادی که تحت شوک درمانی قرار می‌گیرند در مقایسه با افرادی که این درمان را دریافت نمی‌کنند کمتر است.

در وضعیت خوب ماندن

شوک درمانی می‌تواند به افرادی که ناخوش هستند کمک کند که تا اندازه ای بهتر شوند که بتوانند از سایر درمان‌ها استفاده نمایند. این می‌تواند به آنها کمک کند که برای مدت زمان بیشتر خوب بمانند.تحقیقات نشان می‌دهند افرادی که افسردگی حاد دارند که با دارو بهتر نشده‌ است به احتمال بسیار زیاد اگر شوک درمانی انجام دهند بهتر خواهند شد و برای مدت زمان طولانی‌تر خوب خواهند ماند.

بیشتر بخوانید

آشنایی با چند نمونه از تجهیزات اورژانس

همانطور که گفته شد تجهیزات زیادی در این بخش مهم بیمارستانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما مهم‌ترین آنها شامل موارد زیر می‌شود:

ساکشن برقی

یکی از وسایل مهم پزشکی دستگاه ساکشن است که معنی لفظی آن مکش یا جذب است. و وظیفه اصلی آن استفاده از پمپ مکش و جذب مایعات در زمانی که حجم مایعات خارج شده از بدن بیمار بالا باشد به داخل دستگاه است. از این دستگاه در اتاق عمل برای جمع ‌آوری خون آبه‌ها در ناحیه جراحی برای دید بهتر استفاده می‌شود اما علاوه بر این، در اورژانس نیز کاربرد دارد.

به عنوان مثال بعد از بروز حوادث برای خارج کردن مایعات و خون از محل زخم و شکاف مورد استفاده قرار می‌گیرد. دو نوع ساکشن وجود دارد: دستگاه ساکشن برقی و دستگاه ساکشن دستی. مدل برقی از قسمت‌های زیر تشکیل شده است:

• موتور الکتریکی دستگاه ساکشن
• مولد فشار منفی
• مخزن برای جمع آوری مایعات
• فیلتر تصفیه
• نمایشگر و مانومتر دستگاه ساکشن

نحوه‌ی انجام ساکشن به این صورت است که شلنگ آنتی باکتریال به سمت مایعات هدایت شده و بعد دستگاه شروع به جمع آوری و مکش آنها می‌کند.

کپسول اکسیژن و تجهیزات اورژانس

از نمونه پرمصرف در اورژانس، کپسول اکسیژن است که در اتاق عمل، اورژانس و حتی در منازل برای مراقبت از بیمار کاربرد دارد. از این دستگاه برای کمک به تنفس بیماران که دچار مشکلات تنفسی هستند و افرادی که ریه‌ی آنها از کار افتاده است استفاده می‌شود. به دلایل مختلف مانند ناراحتی قلبی، مسمومیت با گاز و حتی مصدومیت، افراد ممکن است نیاز فوری به اکسیژن رسانی داشته باشند به همین دلیل وجود این دستگاه به عنوان یکی از تجهیزات اورژانس در این بخش ضروری است.

اجزای کپسول اکسیژن

یک کپسول اکسیژن از قطعات زیر تشکیل شده است:

• کپسول اکسیژن: انباره‌ای استوانه‌ای شکل و دربردارنده اکسیژن
• فشارسنج: نشان دهنده فشار گاز درون کپسول
• شیر تنظیم کننده خودکار: کاهش‌دهنده فشار گاز درون کپسول پیش از رسیدن به فشارسنج
• جریان سنج: نشانگر مقدار اکسیژن مصرف شده را بر حسب لیتر در دقیقه
• پیچ کنترل: تنظیم میزان اکسیژن با توجه به جریان سنج
• شیشه آب مقطر: نم‌دارکننده اکسیژن
• ماسک اکسیژن: انتقال دهنده گاز از مخزن به بیمار

آتل سر و گردن مهم ترین تجهیزات اورژانس

در اغلب تصادفات و حوادثی که در خیابان‌ها اتفاق می‌افتد نیاز به آتل سر و گردن می‌باشد. از این ابزار برای ثابت نگه داشتن مهره‌های گردن و جایگذاری ثابت و محکم چانه استفاده می‌شود. در نتیجه مانع از خمیدگی و جا به جایی  چانه در زمان حرکت و انتقال بیمار می‌شود. این ابزار در 16 سایز مختلف قابل تنظیم هستند . برای ثابت نگه داشتن آتل و جلوگیری از حرکت گردن در دو سمت آن دو دکمه به عنوان نگه دارنده وجود دارد. همچنین این ابزار و تجهیزات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که باعث محدودیت در امداد رسانی نشوند.

ست یا کیف احیاء

ست احیاء شامل کپسول اکسیژن، رگولاتور و مانومتر، ماسک CPR، تیوب، ساکشن دستی، ست لوله گذاری و لارنگوسکوپ، فشارسنج، گوشی پزشکی، باند، گاز، چراغ قوه، دستکش، قیجی، ابزار جراحی اولیه بخیه و پانسمان، لوله تراشه، سرنگ، آنژیوکت، تیغ بیستوری، آمبوبک و تیپ است. از این ست برای اهداف مختلف برای امداد رسانی در اورژانس استفاده می‌شود.

علاوه بر بیمارستان در سازمان‌ها، کارخانه‌ها، هتل‌ها و مجموعه‌های خدماتی نیز برای انجام کمک‌های اولیه از این ست استفاده می‌شود. وزن این مجموعه 10 کیلوگرم است به همین دلیل حمل و جابجایی آن کار دشواری نیست. معمولا طراحی این کیف به گونه‌ای انجام می‌شود که محتویات آن به سادگی قابل مشاهده است، وزن سبکی دارد و از متریالی تولید شده است که قابل شستشو هستند.

بیشتر بدانید

آشنایی با چند نمونه از تجهیزات اورژانس

همانطور که گفته شد تجهیزات زیادی در این بخش مهم بیمارستانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما مهم‌ترین آنها شامل موارد زیر می‌شود:

ساکشن برقی

یکی از وسایل مهم پزشکی دستگاه ساکشن است که معنی لفظی آن مکش یا جذب است. و وظیفه اصلی آن استفاده از پمپ مکش و جذب مایعات در زمانی که حجم مایعات خارج شده از بدن بیمار بالا باشد به داخل دستگاه است. از این دستگاه در اتاق عمل برای جمع ‌آوری خون آبه‌ها در ناحیه جراحی برای دید بهتر استفاده می‌شود اما علاوه بر این، در اورژانس نیز کاربرد دارد. به عنوان مثال بعد از بروز حوادث برای خارج کردن مایعات و خون از محل زخم و شکاف مورد استفاده قرار می‌گیرد. دو نوع ساکشن وجود دارد: دستگاه ساکشن برقی و دستگاه ساکشن دستی. مدل برقی از قسمت‌های زیر تشکیل شده است:

• موتور الکتریکی دستگاه ساکشن
• مولد فشار منفی
• مخزن برای جمع آوری مایعات
• فیلتر تصفیه
• نمایشگر و مانومتر دستگاه ساکشن

نحوه‌ی انجام ساکشن به این صورت است که شلنگ آنتی باکتریال به سمت مایعات هدایت شده و بعد دستگاه شروع به جمع آوری و مکش آنها می‌کند.

کپسول اکسیژن و تجهیزات اورژانس

از نمونه پرمصرف در اورژانس، کپسول اکسیژن است که در اتاق عمل، اورژانس و حتی در منازل برای مراقبت از بیمار کاربرد دارد. از این دستگاه برای کمک به تنفس بیماران که دچار مشکلات تنفسی هستند و افرادی که ریه‌ی آنها از کار افتاده است استفاده می‌شود. به دلایل مختلف مانند ناراحتی قلبی، مسمومیت با گاز و حتی مصدومیت، افراد ممکن است نیاز فوری به اکسیژن رسانی داشته باشند به همین دلیل وجود این دستگاه به عنوان یکی از تجهیزات اورژانس در این بخش ضروری است.

اجزای کپسول اکسیژن

یک کپسول اکسیژن از قطعات زیر تشکیل شده است:

• کپسول اکسیژن: انباره‌ای استوانه‌ای شکل و دربردارنده اکسیژن
• فشارسنج: نشان دهنده فشار گاز درون کپسول
• شیر تنظیم کننده خودکار: کاهش‌دهنده فشار گاز درون کپسول پیش از رسیدن به فشارسنج
• جریان سنج: نشانگر مقدار اکسیژن مصرف شده را بر حسب لیتر در دقیقه
• پیچ کنترل: تنظیم میزان اکسیژن با توجه به جریان سنج
• شیشه آب مقطر: نم‌دارکننده اکسیژن
• ماسک اکسیژن: انتقال دهنده گاز از مخزن به بیمار

آتل سر و گردن مهم ترین تجهیزات اورژانس

در اغلب تصادفات و حوادثی که در خیابان‌ها اتفاق می‌افتد نیاز به آتل سر و گردن می‌باشد. از این ابزار برای ثابت نگه داشتن مهره‌های گردن و جایگذاری ثابت و محکم چانه استفاده می‌شود. در نتیجه مانع از خمیدگی و جا به جایی  چانه در زمان حرکت و انتقال بیمار می‌شود. این ابزار در 16 سایز مختلف قابل تنظیم هستند . برای ثابت نگه داشتن آتل و جلوگیری از حرکت گردن در دو سمت آن دو دکمه به عنوان نگه دارنده وجود دارد. همچنین این ابزار و تجهیزات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که باعث محدودیت در امداد رسانی نشوند.

ست یا کیف احیاء

ست احیاء شامل کپسول اکسیژن، رگولاتور و مانومتر، ماسک CPR، تیوب، ساکشن دستی، ست لوله گذاری و لارنگوسکوپ، فشارسنج، گوشی پزشکی، باند، گاز، چراغ قوه، دستکش، قیجی، ابزار جراحی اولیه بخیه و پانسمان، لوله تراشه، سرنگ، آنژیوکت، تیغ بیستوری، آمبوبک و تیپ است. از این ست برای اهداف مختلف برای امداد رسانی در اورژانس استفاده می‌شود.

علاوه بر بیمارستان در سازمان‌ها، کارخانه‌ها، هتل‌ها و مجموعه‌های خدماتی نیز برای انجام کمک‌های اولیه از این ست استفاده می‌شود. وزن این مجموعه 10 کیلوگرم است به همین دلیل حمل و جابجایی آن کار دشواری نیست. معمولا طراحی این کیف به گونه‌ای انجام می‌شود که محتویات آن به سادگی قابل مشاهده است، وزن سبکی دارد و از متریالی تولید شده است که قابل شستشو هستند.

بیشتر بخوانید

کاربرد دستگاه کوتر جراحی

دستگاه الکتروکوتر عموما در عمل های جراحی استفاده می شود. در بعضی از عمل های جراحی مانند جراحی های پوست، چشم، مغز و اعصاب و زنان به دلیل حسیاسیت بالایی که دارند، استفاده از کوتر جراحی دقت و ظرافت عمل جراحی را بالا می برد. مهم ترین کاربرد دستگاه الکتروکوتر متوقف کردن خونریزی در حین عمل جراحی به خصوص جراحی بافت هایی با عروق زیاد است. به همین منظور در دستگاه های جدید از گاز آرگون استفاده می شود. بهره مندی از این گاز باعث می شود بتوان خونریزی را در بافت هایی مانند مغز استخوان، ریه و اندام هایی با خونریزی فعال، سریع تر کنترل کرد.

اجزای مختلف دستگاه الکتروکوتر

کوتر جراحی از قسمت های مختلفی تشکیل شده است که می توان آن ها را به صورت زیر معرفی کرد:

• قلم تک قطبی یا مونوپولار که به آن الکترود فعال یا قلم کوتر هم گفته می شود و همان طور که عنوان شده در دست پزشک قرار گرفته و باعث ایجاد برش در بافت بدن بیمار می شود.
• الکترودهای قلم تک قطبی که در ابعاد و اندازه های مختلف ساخته و بر اساس نوع جراحی انتخاب می شوند.
• صفحه بیمار یا کوتر پلیت که همان الکترود غیر فعال است که از جنس سیلیکون هادی و نرم و انعطاف پذیر است و باید بر اساس بیشترین توان دستگاه در کم ترین ابعاد ممکن ساخته شود تا تماس کمتری با بدن بیمار داشته باشد و ایمنی لازم رعایت شود. این صفحه به وسیله کابلی به طول ۳ متر به دستگاه متصل می شود و هم چنین امکان اتصال آن به دستگاه های دیگری مثل و هم وجود دارد.
• پدال پایی برای فعال کردن ژنراتور دستگاه به کار می رود. پدال ها در دو رنگ ساخته می شوند که رنگ زرد مخصوص برش و رنگ آبی مخصوص انعقاد خون است.
• پنست دو قطبی که برای انعقاد خون استفاده می شود. تمام نقاط این قسمت عایق و ایمن است و در دست پزشک قرار می گیرد و تنها نوک آن هادی و مناسب برای ایجاد انعقاد است. این بخش هم به وسیله کابل مخصوص به دستگاه متصل می شود.

روش های عملکرد دستگاه الکتروکوتر

دستگاه الکتروکوتر به دو روش فعالیت می کند:

• مونوپولار یا تک قطبی: در این روش یک پروب در دست پزشک است و پلیت به بدن بیمار می چسبد. جریان الکتریکی به وسیله الکترود به به بافت مورد نظر پزشک در بدن بیمار می رود و برش را ایجاد می کند؛ پس از آن جریان به صفحه بیمار رفته و از طریق کابل آن به دستگاه بر می گردد. این روش بیشتر در عمل های جراحی استفاده می شود که احتمال خون ریزی در آن ها بیشتر است.
• بای پولار یا دو قطبی: قدرت الکتریسیته در این روش کم تر است و از آن در جراحی هایی استفاده می شود که به نقاط حساسی مثل اعصاب نزدیک تر بوده و احتمال آسیب و خونریزی در بافت های مجاور وجود دارد. در روش دو قطبی، کوتر پلیت از چرخه انجام عمل حذف می شود و جریان وارد شده، به وسیله همان ابزار خارج می شود. در روش بای پولار از یک پنست مخصوص استفاده می شود تا جریان در همان نقطه ایجاد شده محدود شود.

روش تک قطبی قدرت بیشتری نسبت به روش بای پولار یا دو قطبی دارد؛ هم چنین با استفاده از روش تک قطبی می توان ضایعات را با ظرافت بیشتری در مقایسه با روش دو قطبی برداشت. در اورولوژی در پروستاتکتومی و هم روش مونوپولار کاربردی بیشتری دارد.

بیشتر بخوانید